Właściwie to niewiele rzeczy mnie nie-wkurwia, więc nie wiem od czego zacząć. 1. Wkurwia mnie mój stary, bo jest typowym, despotycznym debilem. Chuj mu dupę, na szczęście ja nie muszę się już z nim męczyć, ino matki mi szkoda. 2. Wkurwia mnie matka, bo nie potrafi się postawić. 3. Wkurwia mnie, że nie mam kasy. Tzn. niby mam, ale nie tyle ile bym chciał. Gadam jak popierdolony japiszon. 4. Wkurwiają mnie moje studia, bo niby są ok, a jednak się na nich męczę. Z drugiej strony nie wyobrażam sobie, co innego mógłbym w przyszłości robić. 5. Wkurwiają mnie głupie cipy, które mają kisiel w majtach jak im się popierdoli o modnych rzeczach, tematach itd. A chuj z wami, zdychajcie w cierpieniu głupie pizdy, na moje zainteresowanie nie liczcie. Wasza strata, hehe 🙂 6. Wkurwia mnie ignorancja ludzi. 7. Wkurwia mnie głupota ludzi. Nie, żebym się uważał za niewiadomo jakiego geniusza, ale kurwa… 10*12gr na kalkulatorze tylko skończony kretyn liczy. Ja pierdole, gdzie ja żyję! 8. Wkurwia mnie moja praca, bo muszę zapierdalać przy pewnym „projekciku” do którego, a jakże by kurwa inaczej, ktoś zapomniał zrobić dokumentacji. Przez to najprostsza rzecz zajmuje mi kilka godzin. KURWA! 9. Wkurwia mnie pogoda, bo zamiast iść na rower siedzę jak ten debil w oknie i patrzę na te pierdolone kropelki spadające z nieba. Im też chuj w dupę. 10. Wkurwiają mnie sąsiedzi z dołu, bo wmawiają mi, że to ja ich zalałem (co oczywiście nie jest prawdą, ale nie mają ubezpieczenia) i mam im zrobić remont. Zapierdole ich jak jeszcze raz mi coś o tym wspomną. Zapierdole ich w nocy, bo i tak nie śpię. 11. Pisałem już o laskach? To napiszę jeszcze raz. Wkurwia mnie, że nie mam kobiety. Z tym, że nie wiem czy bardziej wkurwiam się na brak normalnych lasek, czy na siebie, bo wygodnie mi się żyje samemu. No ale poruchałby co, a przecież nie będę wyrywał nastolatek. 12. Wkurwia mnie, że co miesiąc rzucam palenie. Ehh, za dużo rzeczy mnie wkurwia, jeszcze zejdę na zawał od tych ciśnień. Nawet chujnia mnie czasami wkurwia, ale to akurat wolno, bo czasami ktoś tu jebnie jakimś fajnym tekstem. Miło było się wyżalić!!!
Chodzi dokładnie o taką sytuację kiedy jest się samym (nie ma się możliwości rozmowy z nikim), brak czekolady i brak optymistycznych wizji i nic się nie chce.. Jedynie ryczeć Ogółem dołek Ale prosze nie mówcie mi o czekoladzie albo tabletkach.. Coś innego Zobacz 25 odpowiedzi na pytanie: Co zrobić gdy jest smutno i nic
Ile razy w swoim życiu przez swój gniew dojechałeś kogoś na kim ci ponoć zależy najbardziej na świecie? Tak było? To możesz czytać dalej. To oni. Ja jestem, kurwa, najmądrzejszy Jest taki dowcip: jak poznać Polaka za granicą w wagonie metra?’ Po minie. Zawsze skwaszona, mówiąca ‚nawet do mnie kurwa nie podchodź’ Ja się łatwo wściekam. Są takie osoby, które mają naturalny luz w kroczu. I nie chodzi mi o to, że są łatwe do przelecenia. Chodzi o to, że do ciężkich problemów podchodzą spokojnie. Bez presji. Ja taki nie jestem. Ja się siłuję. Walczę. Stresuję. Kiedy mam coś do załatwienia spoza mojej strefy komfortu to już dzień wcześniej, tydzień wcześniej, mam spinę. I robię to, co mam do zrobienia, ale to mnie dużo kosztuje. Po prostu jedną z cech mojego charakteru jest wewnętrzny niepokój. Niepokój, który gdzieś tam mnie drąży. Ale i napędza. To nie moja wina. Tak jestem ukształtowany. Takie miałem doświadczenia w przeszłości. I teraz muszę sobie z tym jakoś poradzić. Tyle, że najłatwiejszym sposobem na to poradzenie było się wściec się. Wkurwić. Oczywiście, człowiek zawsze znajdzie sobie jakieś wytłumaczenie, dlaczego zachował się jak chuj. Zazwyczaj: „to oni są winni”. To oni. Nie ja. To oni zachowali się bez sensu. Wszyscy są idiotami – tylko ja jestem mądry. Że to pojebane? A tak, zgadzam się całkowicie. Ale, żyje się z tym łatwiej. Gniew bierze się z różnych rzeczy. Przez większą część mojego życia oczekiwałem, że wszystko co robię będzie doskonałe. Że ogarnę wszystko. Że jestem perfekcyjną maszyną stworzoną do tego, aby dać ze wszystkim radę i nikogo nie zawieść. Nasze życie ma przypominać smartfony. Mamy przełączać się błyskawicznie między aplikacjami (dom, praca, kariera, sukces, impreza, sport, doskonały seks) i nie zwalniać. Nie wieszać się. Nie mieć żadnych lagów. Umieszczać zdjęcia na Fejsie/Insta z każdego etapu. Uśmiech. Jestemzajebsitymkoleżkądbającymorozwójosobistytomójemięśnieatomójmózg. Tyle, że ja zmieniając kolejne aplikacje, czasami już nie wytrzymywałem. I nity ze zbroi mi puszczały, a para buchała mi przez hełm. Bo wymagałem od siebie coraz większej szybkości reakcji. Niby, każdy kuma, że nikt nie jest doskonały. I nikt nie ogarnie wszystkiego. Ale, to by była porażka, prawda? Więc kiedy ktoś się ciebie pyta, co u ciebie jedyne co masz ochotę odpowiedzieć to: jestem zmęczony. Bo tak jak pisałem niedawno – w miarę upływu czasu nasza energia spada. A spraw do załatwienia jest coraz więcej. Czujesz się jak żongler, któremu cały czas dostarczają kolejnych piłek do podrzucania. A w pewnym momencie, żeby nie było za łatwo, ktoś podpala ci dupę, a w usta wkłada racę, której nie możesz wypluć. Gniew wypływa z braku naszej radości życia Kojarzysz ten moment, kiedy kładziesz się spać w niedzielę wieczorem, już wiesz, już czujesz, że zaczynać się nowy tydzień i chcesz puścić pawia? To nie jest tak, że nie lubisz poniedziałków. Nie lubisz po prostu swojego życia. Tęsknisz za tym co miało być a się nie wydarzyło. Tęsknisz za straconymi szansami. A przede wszystkim zastanawiasz się, kiedy to wszystko się tak spierdoliło. Miałaś zawsze, iść za głosem serca. Miałaś leżeć z nim na dachu i rozmawiać całą noc. „O kometach i serialach, że uciekniemy stąd” A tu co? A tu budzisz się codziennie obok człowieka, którego nie kochasz. Komunikacja sprowadza się do komend: “Kup chleb. Wynieś śmieci. Gdzie idziesz?” A później jest awantura, że pietruszka zamiast koperku. I trzeba to jakoś odreagować. Miałem osiągnąć coś. COŚ. A jestem w pracy, której nie lubię. Ale jest kredyt na mieszkanie. Kredyt na samochód. I co ludzie powiedzą. Pojawia się żal i nie wiadomo co z nim zrobić. Rekompensatą są zakupy. Karta się grzeje. Ludzie kupują wszystko, a nie mają tak naprawdę nic. Zakupy i gniew. Ostatnio byłem w centrum handlowym. Na poziomie plus jeden stała blondyna w typie reklam Simple, obładowana reklamówkami z kartonu. W kartonach pełno zakupów. Stała ze starannie zrobionym makijażem, te torby dookoła niej, a ona machała rękami i ryczała na 8-latka, opierdalając go z góry na i dół. Tyradę zakończyła: “Jesteś jak twój ojciec”. On na koniec miał łzy w oczach. Chciał, aby ktoś go przytulił. Ona też. Zwyczajnie sobie nie radziła. Tylko to dziecko wiedziało czego mu brakuje. Ona nie. Wściekłość rodzi samotność Rzeczą, do której jest się trudno przyznać jest to, że gniew jest… przyjemny. Ta eksplozja furii, jest odprężająca. Wrzeszcząc, cisnąc klakson, czujesz jak rośnie twoja potęga, wydaje ci się, że odzyskujesz kontrolę nad sytuacją. Ja bardzo lubię wysokoobrotowe silniki. Takie, w których przekracza się 6 tys – 7 tys. obrotów, czujesz kopnięcie w plecy i jedziesz coraz szybciej. Ale gniew to podróż po autostradzie cały czas na drugim biegu. Żadne auto tego nie wytrzyma. Żaden silnik nie da rady. Ani ja. Ani ty. Gniew jest kurewsko samotnym uczuciem. Rodzi pustkę wokół nas. Bo jeśli ludzie widzą, że płaczesz, to zazwyczaj chcą ci pomóc. Jeśli widzą, że jesteś zaniepokojony, to co robią? Usiłują cię uspokoić. A co robią, kiedy widzą, że jesteś wkurwiony? Spierdalają najdalej jak to tylko możliwe. Co mi pomogło? Ostatnio w liście ktoś mnie zapytał, czy czuję się czasami nieudacznikiem. To dobre pytanie. Czy marnuję swoje życie, bo nie jestem Albertem Einsteinem? Czy marnuję swoje życie, bo już nie wystąpię w reprezentacji kraju, nawet pierdolonym curlingu? To moje życie. I moje błędy. Ludzie na pewno mają pomysł jak powinienem je przeżyć. Ale ja mam swój. Ludzie nie będą spełniać naszych oczekiwań. Właśnie dlatego, że są ludźmi. Bo niektórzy z nich to złamasy. A ktoś ma po prostu słabszy dzień. Zresztą, dlaczego mieliby robić to, co chcesz? Kim jesteś? Wonder Woman? Bruce Wayne? Zenek Martyniuk? Życie polega na traceniu. Tracimy dziewczyny, później kobiety, tracimy członków rodziny obserwując, jak umierają. Tracimy przyjaciół, tracimy znajomych, tracimy pieniądze. Tracimy marzenia, tracimy plany, tracimy kolejne pasje. Tracimy włosy, tracimy zdrowie, tracimy pamięć, tracimy talent. Za tym przychodzi świadomość, że już nigdy nie będzie się miało 25 lat i nie będzie się głupim i beztroskim. Wszystko się sypie, wszystko się pierdoli. I nikt nie jest w stanie tego opanować. Ani urodą, ani mięśniami, ani głową. Dupą też nie. Ale jest też pełne do momentu, kiedy coś z niego dostajemy w zamian. Kobieta rozstaje się powoli z urodą, obserwuje jednak jak dorasta jej dziecko i coś wielkiego i gorącego wybucha pod jej sercem kiedy na nie patrzy. Pojawiają się nam zmarszczki, ale zyskujemy doświadczenie. Na czym polega szczęście? Na poczuciu, że sprawy idą w dobrym kierunku. Stań twarzą w twarz ze sobą Nie mam już 25 lat. Ale wyglądam lepiej niż wtedy, kiedy miałem 25 lat. Nie można sobie odmawiać pewnych rzeczy, tłumacząc tego wiekiem. Nie można odmawiać sobie miłości. Nie można odmawiać sobie szaleństwa. Że nie wypada? Nie wypada być z kumplami, mieć flaszkę i wypić ją sam. Owszem pewnych rzeczy już nie osiągnę. Można tylko iść dalej, jakoś zagłuszyć tą stratę i zbudować w tym miejscu coś nowego. Zamiast wybuchnąć, staram się stanąć twarzą w twarz z czymś, co jest dla mnie niekomfortowe. Z czymś, co mnie przeraża. Z niepokojem. Smutkiem. Cierpieniem. Wstydem. Ze świadomością, że nie mam kontroli nad czymś, a przecież powinienem mieć. Bo czasami wszystko nas przerasta. Zamiast się wkurwiać, staram się, aby moje zachowanie, moje cele, sprawiały, że będę kawałek bliżej do mężczyzny, którym chcę być. Tyle dziś mam do powiedzenia. Photo by Gabriel Matula on Unsplash
1. Ogranicz straty wody. Przede wszystkim ogranicz utraty wody zagrażające roślinom. Być może wówczas nawet nie będzie konieczne podlewanie kwiatów podczas urlopu, szczególnie niezbyt długiego. W tym celu nie pozostawiaj roślin bezpośrednio na parapetach i przy mocno nasłonecznionych oknach, gdzie temperatura może mocno wzrastać
zapytał(a) o 15:54 Co zrobić gdy jestem mocno wkurzona? przegralam w rozgrywkach w pingponga 2 razy i odpadlam a zawsze tak mi dobrze idzie w ping-ponga, codziennie cwiczylam od jakiesgos miesioca a przegralam ;/a takie osoby co wgl nie umiejo grac jeszcze grajoa ja tyle cwiczyclam kur-wa(sorry za to ale juz nie moge)i jeszcze moja przyjaciolka do mnie powiedziala ze mam slabo kondycje myslalam ze jo rozj-ebiejejjuuu az plakac mi sie chce i to codziennie z tato gralam i juz mi dobrze szlo a kurde przegralamjak sie moge wyzyc?sorry za przeklenstwa ale juz nie mogee teraz to juz wgl w to zjhe-bano gre nie bd grac Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2011-03-04 15:56:02 Odpowiedzi Amara odpowiedział(a) o 15:57 nie powinnas sie az tak bardzo przejomac przegranato przeciez tylko zabawa nie bierz tego na poważnie przeczekaj potem w następnej rundzie wyrzyj się na tych przez których odpadłaś ja zawsze tak robie Fobos95 odpowiedział(a) o 15:57 Ehhh... nawet mistrzowie często przeżywają gorsze dni ale to jest normalkaW sportach potrzeba tez ciutkę szczęścia nastepnym razem ci wyjdzie ;))) ;* Grom4 odpowiedział(a) o 14:21 Hmm ja, jak jestem wkurzona lub coś mi źle poszło zakładam słuchawki i ide pobiegać zawsze mi pomaga ;) policz do dziesieciu lub zajmij sie czyms Idz Sie Przejść Do Koleżanki:D Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Jeśli jednak w wyniku uszkodzenia całkowicie lub częściowo zszedł z nogi lub ręki, należy w takim wypadku zabezpieczyć kończynę, przywiązując do niej kawałek deseczki i usztywnić ją bandażem. Co więcej, zaleca się kupienie maści przeciwbólowej i używanie jej awaryjnie na kończynie do czasu, gdy dostaniemy się do lekarza
Wkurwiony na Filipinach - Filipiny BLOG Wkrótce
Hacki Polecenia dla Roblox. Roblox to platforma do gier wideo znana wszystkim i możesz chcieć zastosować kilka ciekawych sztuczek. Są tacy, którzy wspominają, że są prawdziwymi hakerami w tej grze wideo i robią rzeczy, które są po prostu niesamowite. Następnie porozmawiamy o komendy hakerskie dla Roblox i jego działanie.
Zwykłe domowe odkurzacze i produkty do usuwania plam mogą pomóc, ale nie można tego porównywać do profesjonalnego czyszczenia tapicerek i dywanów. 24 lutego 2018 Lokalne 1,404 Odsłon Regularne pranie dywanu to nie fanaberia. Tak jak pierzemy bieliznę, ubrania, ręczniki czy koce, tak również powinniśmy prać dywany w naszych mieszkaniach. Do drobnych zanieczyszczeń dywanu najlepiej używać domowego odkurzacza. Lecz co zrobić po kilku miesiącach, albo latach użytkowania, gdy jest zakurzony, ma plamy i kryje w sobie sierść naszego pupila? Kiedyś wystarczyło dwa razy w roku wytrzepać taki dywan na osiedlowym trzepaku i cieszyć się świeżością. Lecz czy zwykłe trzepanie wystarczy? Pranie dywanów domowymi środkami nie zawsze jest skuteczne. – Jeżeli chcemy usunąć plamę, to jak najbardziej tak. Natomiast nie polecam odświeżania w ten sposób całego dywanu. Nie dość, że poświęcimy na to kilka godzin, to domowymi sposobami jedynie rozetrzemy brud na całej powierzchni dywanu. Dokładne pranie zostawmy profesjonalistom używających specjalnych urządzeń do prania ekstrakcyjnego – mówi Bartosz Siwak z Pranie ekstrakcyjne to najczęstsza metoda prania dywanów, czy tapicerek. Polega na stosowaniu niepieniących się środków do prania, a następnie odsysania ich przy użyciu specjalnego odkurzacza. Dzięki temu, po wyschnięciu, dywan jest czysty i nie ma na nim żadnych osadów. Podczas prania wykładzin i dywanów czynnością poprzedzającą pranie ekstrakcyjne jest często użycie szorowarki, czyli maszyny z wirującą szczotką, która podnosi udeptane włosie i zapewnia lepsze wnikanie środka piorącego. Zobacz również Pierwsze seanse kina plenerowego coraz bliżej Już w najbliższy weekend 30-31 lipca 2022 r. przy Altanie Koncertowej w Parku Zdrojowym odbędą …
Do miski wlej litr wody o letniej temperaturze. Dodaj szklankę płynu do zmiękczania tkanin. Zanurz skurczone w praniu ubranie i zostaw na dwadzieścia cztery godziny. Następnie wypłucz pod bieżącą zimną wodą. Nie wyżymaj. Wywieś na suszarce do wysuszenia. 2. Szampon dla dzieci - sposób na skurczone w praniu ubrania.
Nagły niepokój, drżenie dłoni, osłabienie, kołatanie serca i uczucie silnego głodu? To typowe objawy hipoglikemii, czyli spadku poziomu glukozy we krwi. Najczęściej spotyka to osoby chorujące na cukrzycę, ale nie tylko. Jeśli odpowiednio szybko zareagujesz na niedobór cukru, to nie grozi ci niebezpieczeństwo. Sprawdź, co należy zrobić, gdy dojdzie do hipoglikemii, by szybko ustabilizować poziom cukru we krwi. spis treści 1. Czym jest hipoglikemia Rola glukozy w organizmie Ciężka postać hipoglikemii 2. Przyczyny hipoglikemii 3. Typowe objawy hipoglikemii 4. Leczenie hipoglikemii 5. Jak szybko podnieść cukier? 6. Inne powikłania cukrzycy rozwiń 1. Czym jest hipoglikemia Niedocukrzenie krwi, zwane inaczej hipoglikemią, może objawiać się nieznaczną sennością, ogólnym osłabieniem, silnymi potami. Niedocukrzenie pojawia się wówczas, gdy mamy do czynienia z niskim poziomem cukru we krwi. W przypadku chorych na cukrzycę, gdy ma ono lekki charakter, niepotrzebna jest pomoc lekarza. Choroba jest szczególnie groźna dla osób leczonych insuliną. W ich przypadku hipoglikemia może doprowadzić nawet do śmierci. Zobacz film: "Co to jest hipoglikemia?" Hipoglikemię często określa się również jako niedocukrzenie, ponieważ jest to stan spadku poziomu glukozy (cukru) we krwi poniżej 70 mg/dl. Najczęściej hipoglikemia zdarza się cukrzykom. Dlaczego? Przyjmują oni leki obniżające poziom cukru. Jeśli zażyją zbyt dużą dawkę insuliny, to we krwi spada poziom cukru i pojawiają się charakterystyczne, nieprzyjemne dolegliwości. Bardzo często hipoglikemia jest wynikiem pominięcia posiłku – wielu diabetyków zapomina o zjedzeniu czegoś po wstrzyknięciu insuliny, spożywa posiłek o zbyt niskiej kaloryczności albo zachowuje zbyt długą przerwę pomiędzy wzięciem insuliny a posiłkiem. Hipoglikemia może być też skutkiem wzmożonego wysiłku fizycznego oraz spożycia alkoholu przez cukrzyków. Rola glukozy w organizmie Glukoza jest podstawowym składnikiem energetycznym dla organizmu, dociera do wszystkich jego części. Dlatego jej nieprawidłowa ilość wpływa na funkcjonowanie właściwie każdej komórki naszego ciała. Duże wahania glikemii prowadzą do zagrażającej życiu śpiączki. Natomiast długotrwale utrzymująca się hiperglikemia wiąże się z zaburzeniem funkcjonowania i niewydolnością wielu narządów. Im lepiej kontrolowana cukrzyca, tym później te powikłania mają szansę się rozwinąć. Ciężka postać hipoglikemii Do ciężkiej hipoglikemii dochodzi, gdy poziom cukru we krwi chorego wynosi poniżej 50 ml/dl. W takiej sytuacji może nawet dojść do wstrząsu hipoglikemicznego, który objawia się utratą przytomności i śpiączką cukrzycową. Najczęściej dochodzi do niego u osób cierpiących na cukrzycę typu 1, którzy przyjęli zbyt dużą dawkę insuliny. W przypadku ciężkiej hipoglikemii należy jak najszybciej przyjąć 10-20 g glukozy – może to być czekoladka, szklanka soku lub słodzona herbata. Jeśli chory straci przytomność należy niezwłocznie podać mu 1-2 mg glukagonu, a jeśli mimo tego w ciągu 10 minut chory nie odzyska przytomności, trzeba niezwłocznie wezwać pogotowie. 2. Przyczyny hipoglikemii Hipoglikemia, która pojawia się u osób chorych na cukrzycę najczęściej wynika ze zbyt dużej dawki insuliny. Stan obniżenia cukru we krwi może wynikać też z zażywania innych leków przeciwcukrzycowych. Przyczyną spadku glukozy jest też błąd żywieniowy dla przykładu za duża przerwa między posiłkami czy za mała porcja. Inną przyczyną może być też wydłużenie czasu podania zastrzyku z insuliny. Hipoglikemia u osób, które nie chorują na cukrzycę może być spowodowana zbyt długim i intensywnym wysiłkiem fizycznym. Podobny efekt daje wypicie dużej dawki alkoholu na czczo. Czynniki, które powodują, że spada glukoza to ciągły stres czy napięcie nerwowe. W tym przypadku hipoglikemia pojawia się, ponieważ dochodzi do przeciążenia nadnerczy, które produkują adrenalinę, a ta z kolei blokuje trzustkę przed wytwarzaniem insuliny. Niedocukrzenie u osób chorych na cukrzycę pojawia się najczęściej po wysiłku fizycznym, wypiciu alkoholu, towarzyszy chorobom wątroby, wygłodzeniu organizmu bądź też wskutek przyjęcia nadmiernej ilości insuliny lub innych leków przeciwcukrzycowych a także stosowania beta-blokerów. Hipoglikemia może także wystąpić o poranku, przed przyjęciem posiłków. Jej przyczyną mogą być wówczas nowotwory, niewydolność wątroby, choroby nerek, a także niewłaściwa praca kory nadnerczy i przysadki mózgowej. W przypadku, gdy hipoglikemia ujawnia się po posiłku (tzw. hipoglikemia poposiłkowa), przyczyn upatruje się w niewłaściwej pracy żołądka (zaburzenia opróżniania żołądka, problemy powstałe po resekcji żołądka) oraz w defektach genetycznych. 3. Typowe objawy hipoglikemii Pierwsze objawy spadku glukozy we krwi mogą być łagodne i nie wzbudzić podejrzeń. Kiedy jednak cukier dalej spada, dolegliwości stają się coraz bardziej odczuwalne. Na początku zwykle zauważa się większe pocenie, senność i zawroty głowy. Po pewnym czasie pojawiają się kolejne objawy hipoglikemii – bladość, głód, ból głowy, przyspieszone tętno, drgawki, zaburzenia oddychania, kłopoty ze wzrokiem i ogólne osłabienie organizmu. Poważne niedocukrzenie może nawet prowadzić do konwulsji, agresywnych zachowań, utraty świadomości oraz śpiączki, dlatego nie należy lekceważyć pierwszych objawów i jak najszybciej podjąć odpowiednie działania. W wielu przypadkach chory nie odnotowuje spadku poziomu cukru, a może to wynikać z tego, że objawy nie pojawią się wcale lub z dużym opóźnieniem. W zaawansowanym stadium choroby sytuacja może być podobna, objawy mogą zostać zlekceważone, a to spowoduje, że chory zauważy jedynie ostatnią fazę niedocukrzenia. Brak odpowiednio szybkiej reakcji może doprowadzić do śpiączki, a nawet do śmierci. Główne objawy hipoglikemii to: drżenie mięśni; uczucie głodu; osłabienie; ziewanie i senność; mrowienie wokół ust i języka; ociężałość myślenia; nadmierna potliwość; zawroty głowy; bóle głowy; bladość skóry; kołatanie serca; zaburzenia pamięci i zmiana zachowania; zaburzenia widzenia; agresywność bez powodu; hipotermia. 4. Leczenie hipoglikemii Rozpoznanie hipoglikemii rozpoczyna się od diagnozy różnicującej. Objawy hipoglikemii przypominają niekiedy choroby psychiczne, udar mózgu oraz epilepsję. Istotne jest także, czy hipoglikemia pojawia się u osoby cierpiącej na cukrzycę czy też u osoby ogólnie zdrowej. Aby ustąpiły objawy niedocukrzenia, wystarczy jak najszybciej spożyć słodki napój (np. napój gazowany naturalnie słodzony) bądź zjeść owoc (np. banan) czy też kanapkę. Jeżeli chory zemdlał, wówczas konieczne jest ułożenie go w pozycji bocznej ustalonej, tak aby chory nie przygryzł sobie języka, a następnie podać mu domięśniowo glukagon. Konieczne jest także w takim przypadku wezwanie natychmiastowej pomocy lekarskiej. Metody leczenia hipoglikemii zależą od poziomu niedocukrzenia. Choremu z lekkim niedocukrzeniem wystarczy podać glukozę bądź sacharozę (zawartą np. w soku). Osobom z ciężką hipoglikemią, w stanach utraty przytomności, podaje się dożylnie glukozę lub domięśniowo glukagon (po odzyskaniu przytomności chory dodatkowo przyjmuje doustnie glukozę). Należy przy tym podkreślić, że glukagonu nie wolno podawać osobom będącym pod wpływem alkoholu. Z niedocukrzeniem nasz organizm stara się walczyć sam. W tym celu zwiększa wydzielanie adrenaliny, kortyzolu i glukagonu. Jednak wzrost poziomu cukru we krwi może nastąpić dopiero po 12 godzinach. Jeśli w tym czasie chory przyjął dodatkową porcję cukru, reakcja organizmu może doprowadzić do hiperglikemii. Jeżeli chory cierpi na głęboką hipoglikemię (poziom cukru spada wówczas poniżej 2,2 mmol/l ), wówczas niezbędne jest leczenie szpitalne. 5. Jak szybko podnieść cukier? Co należy zrobić? Najważniejsze jest oczywiście szybkie podniesienie poziomu glukozy we krwi. Liczy się czas – należy działać błyskawicznie, by zapobiec rozwojowi dolegliwości, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia. Jedynym skutecznym lekarstwem na hipoglikemię jest cukier prosty. Chory musi sobie dostarczyć około 15–20 g glukozy. Recepta jest więc prosta – jak najszybciej zjedz coś słodkiego. Brzmi banalnie, ale należy pamiętać o bardzo ważnej kwestii – produkt musi zawierać cukier, dlatego wszystkie produkty słodzone słodzikami oraz składające się z węglowodanów złożonych nie spełnią swojej funkcji. Co więc najlepiej wziąć, by szybko podnieść sobie cukier? Dobrym i bardzo skutecznym rozwiązaniem są preparaty zawierające szybko działającą glukozę. To szybki i prosty sposób na uzupełnienie niedoboru cukru w trudnych sytuacjach. Opakowanie takiego preparartu warto mieć w torebce lub w aucie – w razie wystąpienia objawów niedocukrzenia będziesz mógł bardzo szybko zwalczyć nieprzyjemne dolegliwości, zanim staną się zagrożeniem dla zdrowia i życia. Na rynku jest dostępna też glukoza w żelu oraz kostkach. Dzięki takim środkom będziesz czuć się bezpiecznie w każdej sytuacji. To oczywiście nie jedyne rozwiązanie na hipoglikemię. Dolegliwości można się pozbyć, pijąc pół szklanki soku owocowego, słodkiego napoju (typu cola, ale zawierającego cukier, a nie słodziki) czy mleka. Można też po prostu zjeść łyżkę cukru, dżemu lub miodu, jeśli akurat mamy te produkty pod ręką. A co z batonikami i czekoladą? Gotowe preparaty z apteki mają nad nimi przewagę – wiadomo, ile cukru znajduje się w jednej porcji, przez to łatwiej odmierzyć potrzebną ilość. Poza tym glukoza dostępna w aptekach bardzo dobrze się rozpuszcza, a przez to działa dużo szybciej. Po około 15 minutach od przyjęcia glukozy należy sprawdzić poziom cukru. Jeśli glukoza wróciła do normy, to czas na małą przekąskę. Warto wtedy sięgnąć po produkty zawierające węglowodany złożone, które regulują poziom cukru i działają przez dłuższy czas. Dobrym rozwiązaniem będzie więc zjedzenie kanapki z pieczywa pełnoziarnistego czy płatków owsianych z owocami. Możesz zapobiegać hipoglikemii, zawsze stosując się do zaleceń lekarza i przestrzegając zasad stosowania insuliny. Jeśli jednak chcesz czuć się bezpiecznie i komfortowo w każdej sytuacji, to miej przy sobie zestaw pierwszej pomocy, czyli coś słodkiego. 6. Inne powikłania cukrzycy Zarówno nieleczona jak i źle kontrolowana cukrzyca może doprowadzić do powstania wielu powikłań. Niektóre z nich są nieodwracalne, podczas gdy inne można wyleczyć stosując odpowiednią terapię. Jednym, lecz nie jedynym ze skutków źle leczonej cukrzycy jest hipoglikemia. Konsekwencjami nieprawidłowo leczonej cukrzycy mogą być takie schorzenia, jak: śpiączka cukrzycowa neuropatia cukrzycowa nefropatia cukrzycowa powikłania oczne stopa cukrzycowa zaburzenia psychiczne Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy
Przepisy co zrobic gdy galaret wieprzowa nie stężeje - co zrobic gdy galaret wieprzowa nie stężeje (12681) agnes72 . Przekąski Galareta wieprzowa. 1 kg kolanek
Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 22:47 musisz opisac cala sytuacje wtedy ci pomoge bo musze znac przyczyne opowiedz mu śmieszną historię lub kawał. Nie wchodź mu lepiej w drogę, bo jeszcze Tobie się dostanie. Przejdzie mu. ares395 odpowiedział(a) o 22:48 Jak jesteś jego dziewczyną to go powstrzymaj, lub pocałuj :D Po prostu usuń mu się z bardzo szczęśliwy :) blocked odpowiedział(a) o 22:50 Jakoś załagodź sytuację, porozmawiaj z nim np Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
W zasadzie wtedy nie można za wiele z nią zrobić – należy ją nawozić i poczekać do kolejnego roku, prawdopodobnie teraz kwiaty się pojawią. Jeśli jednak zmarznie cała roślina, krzew w ogóle się nie rozwinie na wiosnę. Prawdopodobnie trzeba będzie go wyrzucić. Aby tego uniknąć warto okryć krzewy hortensji.
Zbyt wysoki poziom cukru we krwi, czyli hiperglikemia, może wynikać z niedoboru insuliny lub problemów z jej właściwym wykorzystaniem. Aktywne przeciwdziałanie hiperglikemii jest konieczne, aby zapobiec potencjalnym powikłaniom zdrowotnym. Wysoki poziom cukru we krwi występuje czasem nawet w dobrze kontrolowanej cukrzycy i zawsze wymaga interwencji. Zobacz film: "Badania krwi - glukoza" Jego szybkie obniżenie można osiągnąć podając insulinę, ale skuteczne są także niektóre metody niefarmakologiczne. spis treści 1. Obniżenie cukru we krwi za pomocą insuliny 2. Metody niefarmakologiczne obniżania cukru we krwi 3. Obniżenie cukru we krwi w stanach wyjątkowych Obniżanie poziomu cukru we krwi przy zakażeniu lub urazie 4. Zasady bezpieczeństwa przy obniżaniu poziomu cukru we krwi rozwiń 1. Obniżenie cukru we krwi za pomocą insuliny Jeżeli konieczne jest szybkie obniżenie poziomu glukozy we krwi, najbardziej skuteczne jest zastosowanie insuliny. Rodzaje insuliny dzielimy na insuliny szybko działające, o pośrednim czasie działania i długo działające. Najszybciej działają tzw. szybko działające analogi insuliny ludzkiej, które rozpoczynają swój efekt w czasie od 5 do 15 minut od wstrzyknięcia. Insulina jest podawana w podskórnych wstrzyknięciach w standardowej terapii, jednak w niektórych stanach nagłych, takich jak kwasica, śpiączka ketonowa czy nieketonowa hiperglikemia hiperosmolalna, może być konieczne dożylne podanie insuliny. Stany te wymagają leczenia w warunkach szpitalnych i w przypadku ich podejrzenia należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem lub wezwać pogotowie. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Jaki powinien być poziom cukru wieczorem? - odpowiada lek. Katarzyna Szymczak O czym świadczą wyniki badania glukoz na czczo i po posiłku? - odpowiada lek. Tomasz Budlewski Czy wynik glukozy w ciąży świadczy o ryzyku zachorowania na cukrzycę? - odpowiada lek. Tomasz Budlewski Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Metody niefarmakologiczne obniżania cukru we krwi Nie wszyscy cukrzycy stosują insulinę. Większość chorych na cukrzycę typu 2 przyjmuje doustne leki przeciwcukrzycowe w celu normalizacji poziomu glukozy we krwi. W przypadku wystąpienia zbyt wysokiego cukru we krwi, można obniżyć go poprzez zastosowanie się do poniższych wskazówek. Wypić 1-2 szklanki wody – woda rozcieńcza krew i zmniejsza stężenie glukozy w krwi. Zwiększona ilość przyjętych płynów pobudza diurezę, czyli produkcję moczu, a to z kolei pozwala na wypłukanie z organizmu nadmiaru cukru. Nie należy przekraczać zalecanych 1-2 szklanek wody w krótkim czasie, aby nie doprowadzić do zbyt szybkiego obniżenia poziomu cukru. Po 15 minutach należy powtórzyć pomiar glukozy. Warto również wykonywać ćwiczenia fizyczne przez co najmniej 10 minut. Wysiłek powoduje zużycie dostępnego cukru, gdyż wykorzystuje go do produkcji energii. Wysiłek nie powinien być zbyt forsowny, bo może doprowadzić do hipoglikemii. W związku z tym po ćwiczeniach należy ponownie zmierzyć poziom glukozy we krwi. Kiedy poziom glukozy przekracza 240 mg/dl (szczególnie u osób z cukrzycą typu 1) i doszło do wytworzenia ciał ketonowych, glukoza po wysiłku fizycznym może zwiększyć się. Zatem jeśli osoby z cukrzycą typu 1, u których poziom cukru jest wyższy nić 240 mg/dl chcą stosować wysiłek fizyczny jako sposób na obniżenie poziomu glukozy, powinny zbadać mocz (np. za pomocą próbek do domowego użytku) na obecność ketonów. Bardzo ważne jest, aby pamiętać o ponownym wykonaniu pomiaru glukozy we krwi po zastosowaniu jednej z powyższych metod. W efekcie obniżania poziomu glukozy może dojść do hipoglikemii, zwłaszcza w przypadku przedłużonego lub intensywnego wysiłku fizycznego. Najlepszą metodą zapobiegania zwyżkom stężenia cukru we krwi jest stosowanie się do zalecanej terapii - regularne przyjmowanie leków przeciwcukrzycowych i przestrzeganie zaplanowanej diety. 3. Obniżenie cukru we krwi w stanach wyjątkowych W szczególnych sytuacjach poziom cukru we krwi może nie obniżyć się zgodnie z oczekiwaniem. Należy wówczas powstrzymać się od spożywania pokarmów. Jeżeli po kilku godzinach od podjętych działań poziom cukru wciąż jest podwyższony i towarzyszą mu poniższe objawy dodatkowe, konieczny jest natychmiastowy kontakt z lekarzem lub wezwanie pogotowia. Niepokojące objawy: nudności, wymioty, poważna biegunka, zaburzenia myślenia, zaburzenia widzenia. Nieleczona hiperglikemia może spowodować zagrażające życiu odwodnienie i utratę przytomności – tzw. śpiączkę cukrzycową. Obniżanie poziomu cukru we krwi przy zakażeniu lub urazie W niektórych sytuacjach wyjątkowych, jak ciężkie zakażenie czy uraz, zwiększa się zapotrzebowanie na insulinę. Efektem może być hiperglikemia, czyli podwyższony poziom cukru we krwi. Współistnienie w cukrzycy ostrego zakażenia, stanu po urazie lub zabiegu operacyjnym wymaga odpowiedniej modyfikacji postępowania. W przypadku cukrzycy typu 1 należy najczęściej zwiększyć dawkę insuliny, pamiętając o odpowiednim spożywaniu kalorii. Chorzy na cukrzycę typu 2 leczoną lekami doustnymi mogą mieć na czas choroby wprowadzoną insulinę, najczęściej w postaci mieszanek insulin szybko i długo działających. 4. Zasady bezpieczeństwa przy obniżaniu poziomu cukru we krwi Stosując insulinę, a w szczególności chcąc szybko obniżyć poziom glukozy we krwi, należy pamiętać o zachowaniu zasad bezpieczeństwa. Bardzo łatwo jest podać zbyt dużą dawkę insuliny. Zdarza się, że insulina działa silniej niż przewidywano. Zbyt gwałtowne obniżenie cukru we krwi może doprowadzić do wystąpienia hipoglikemii, czyli zbyt niskiego stężenia glukozy w krwi. Objawy hipoglikemii to między innymi: uczucie zmęczenia, częste ziewanie, problemy z myśleniem i mówieniem, zaburzenia koordynacji ruchowej, wzmożone pocenie się, bladość skóry, omdlenie, zaburzenia świadomości. Z powodu zagrożenia hipoglikemią, osoby chorujące na cukrzycę powinny zawsze mieć przy sobie co najmniej 15 gramów szybko wchłaniających się węglowodanów. Przykłady odpowiednich przekąsek to: ok. szklanka słodkiego napoju (nie dietetycznego!) lub soku owocowego, 2 łyżeczki rodzynek, 1 szklanka mleka, 5 landrynek, 3 tabletki glukozy po 5 g. Metodą na najszybsze i najbardziej skuteczne obniżenie poziomu glukozy we krwi jest zastosowanie szybko działającej insuliny. Należy przy tym zachować szczególną ostrożność, aby nie doprowadzić do hipoglikemii, czyli nadmiernego spadku cukru. Nie zawsze jednak istnieje konieczność podawania insuliny. Skuteczne obniżenie poziomu cukru można uzyskać również zwiększając wysiłek fizyczny, przyjmując dodatkową ilość płynów czy też spożywając pokarm z dużą zawartością białka. W każdym przypadku przedłużania się hiperglikemii lub wystąpienia niepokojących objawów związanych ze zbyt niskim poziomem cukru we krwi, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Pamiętajmy, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Osoby chore na cukrzycę typu 1 powinny przestrzegać diety i kontrolować cukier zamiast walczyć z jego zbyt wysokim poziomem. W przypadku gdy jego poziom jest wyższy niż 200 mg/dl i nie udaje się go szybko obniżyć, a dodatkowo występują objawy kliniczne, należy jak najszybciej wezwać lekarza. Potrzebujesz wizyty, badania lub e-recepty? Wejdź na gdzie umówisz się do lekarza od ręki. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
hbUVW. 42bly5us6b.pages.dev/4242bly5us6b.pages.dev/1442bly5us6b.pages.dev/242bly5us6b.pages.dev/4742bly5us6b.pages.dev/3042bly5us6b.pages.dev/8142bly5us6b.pages.dev/142bly5us6b.pages.dev/33
co zrobic gdy jestes wkurwiony
